
Θεσσαλονίκη μου,
δε μας προσέχεις
και φέρνεις έρωτες περαστικούς.
Για λίγο στο λιμάνι μένουν,
χρόνια δύσκολα μας περιμένουν.
Να θέλουμε καράβια,
που όλο ταξιδεύουν.
Οι έρωτες έρχονται
μας αποφεύγουν.
Θεσσαλονίκη μου,
γιατί δε μας φροντίζεις;
Πώς να ελπίζεις
σε έρωτες περαστικούς;
Αχ, πόλη μου,
χάθηκα στα στενά σου.
Και έψαχνα για χρόνια,
έρωτα ταξιδευτή.
Μήπως με αγαπήσει
λίγο πριν φύγει,
λίγο πριν τα χείλη μας από ανάγκη ξεκολλήσουν…
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης