Ακόμη και δίχως ήλιο,
τη σκιά σου νιώθω.
Ρίγος, φόβος και σκοτάδι
στο μυαλό μου.
Η ομίχλη μ’ αγκαλιάζει,
τι μυστήριο κι αυτό,
Είσαι και δεν είσαι εδώ,
με ακούς που στο φωνάζω.
Σ’αγαπώ.
Oύτε τη σκιά σου
δε με αφήνεις να φιλήσω.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
