Μυρίζω των αρωμάτων την προέλευση

Και ταξιδεύω στο λαιμό σου

Φτάνω εκεί με εισιτήριο χωρίς προορισμό

Ανθίζω ,

Κατοικώ και δέομαι στου κορμιού σου την αυλή

Στον άγραφο σου χάρτη

Οργώνω τα άγονα χωράφια σου και τα σπέρνω αγριολούλουδα,

να νιώθω τη στοργή σου όταν με πονάς και να γελάω.

Χορεύω στην αυλή σου και νιώθω τα κλαδιά σου

Θεατές της έξαψης μου,

Με τα φύλλα σου να πέφτουν στον λαιμό μου

Θεέ μου,

Πως αγαπιούνται έτσι οι εποχές σου;

Φθινόπωρο και άνοιξη μαζί

μες τον καλοκαιρινό λυγμό μου.

Βάσω Π.